മന്ദാക്രാന്ത

നീയാണെന്നും മനസിനിറയും നാദവും രാഗമെല്ലാം

നീയാണെന്നും വരിയിലുണരും വൃത്തവും താളഭാവം

നീയന്നന്നേ പിരിയുമളവിൽ തന്ന ചേലുള്ള വർണ്ണ-

ഛായച്ചിത്രം മതിയിനിയിവന്നെന്നുമെന്നോമലാളേ

കല്ല്യാണാംഗാ ഗിരിധര ഭവൽപ്പാദപദ്മം ഭജിയ്ക്കാ-

നെല്ലായ്പ്പോഴും കനിയണമതിന്നെപ്പൊഴും കേണിടുന്നൂ

ചൊല്ലീടാമോ ജനനമരണത്തിന്റെ മദ്ധ്യത്തിലുള്ളോ-

ലല്ലൽത്തിങ്ങും സമയമിവനെക്കാത്തുരക്ഷിയ്ക്കുകില്ലേ

ചാരേവന്നാൽ ലളിതമധുരം രാഗമൊന്നാലപിയ്ക്കാം

നീയാടേണം ചടുലമതിനൊത്തിന്നു നൃത്തങ്ങളേറെ

ആമോദത്തോടിരവുമുഴുവൻ പ്രേമരംഗങ്ങളാടാം

മെല്ലേമെല്ലേയരികിലണയൂ ലജ്ജവേണ്ടോമലാളേ

കാണാമേറേ കവിതയെഴുതാൻ ത്രാണിയേറേ നിറഞ്ഞോർ

വേറേയുണ്ടാം മനുജരതുപോൽ നാട്യരംഗേ പ്രഗത്ഭർ

വിദ്യാഭ്യാസം തുടരെയിവിടെപ്പേരെടുത്തോരുമുണ്ടാം

കാണാനാവില്ലിവിടെയിവനെപ്പോലെ മണ്ടൻ ജഗത്തിൽ